Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

septimus or septumus

  • 1 septimus or septumus

        septimus or septumus num adj.    [septem], the seventh: legio: annus, Ta.: Olympias: Staieni sententia septima decima, seventeenth vote.

    Latin-English dictionary > septimus or septumus

  • 2 septumus

    septĭmus ( septŭmus), a, um, num. ord. adj. [septem].
    I.
    In gen., the seventh:

    mense septumo,

    Plaut. Am. 1, 2, 20:

    septimas esse aedes a portā,

    id. Ps. 2, 2, 3; cf.:

    isque Septimus a prisci numeratur origine Beli,

    Ov. M. 4, 213:

    Roma condita est secundo anno Olympiadis septimae,

    Cic. Rep. 2, 10, 18:

    septimo die,

    id. Tusc. 3, 26, 63:

    sententia septima decima,

    id. Clu. 27, 74;

    also n one word, septimodecimo die,

    Vitr. 9, 1 (4) fin. et saep.—Hence, advv.
    1.
    Die septimi, on the seventh day (like die crastini, noni, quinti, etc.):

    ibi mercatum dixit esse die septimi (septimei, Ritschl),

    Plaut. Pers. 2, 3, 8; cf. Gell. 10, 24, 1 sqq.; Macr. S. 1, 4.—
    * 2.
    septĭmum, for the seventh time:

    Marius tam feliciter septimum consul,

    Cic. N. D. 3, 32, 81.—
    3. * a.
    For the seventh time: C. Marium creatum septimo consulem, Quadrig. ap. Gell. 10, 1, 3.—
    b.
    Seven times (post-class.): lavit ad diem septimo aestate vel sexto: hieme secundo vel tertio, Treb. Gall. 17; Vopisc. Flor. 4.—
    II.
    In partic.: septimus casus, the instrumental, adverbial, etc. case (distinguished from the casus sextus, with prepositions), Quint. 1, 4, 26; Diom. p. 302 P.; Prisc. p. 673 ib.; Cledon. p. 1863 ib.

    Lewis & Short latin dictionary > septumus

  • 3 septimus

    septĭmus ( septŭmus), a, um, num. ord. adj. [septem].
    I.
    In gen., the seventh:

    mense septumo,

    Plaut. Am. 1, 2, 20:

    septimas esse aedes a portā,

    id. Ps. 2, 2, 3; cf.:

    isque Septimus a prisci numeratur origine Beli,

    Ov. M. 4, 213:

    Roma condita est secundo anno Olympiadis septimae,

    Cic. Rep. 2, 10, 18:

    septimo die,

    id. Tusc. 3, 26, 63:

    sententia septima decima,

    id. Clu. 27, 74;

    also n one word, septimodecimo die,

    Vitr. 9, 1 (4) fin. et saep.—Hence, advv.
    1.
    Die septimi, on the seventh day (like die crastini, noni, quinti, etc.):

    ibi mercatum dixit esse die septimi (septimei, Ritschl),

    Plaut. Pers. 2, 3, 8; cf. Gell. 10, 24, 1 sqq.; Macr. S. 1, 4.—
    * 2.
    septĭmum, for the seventh time:

    Marius tam feliciter septimum consul,

    Cic. N. D. 3, 32, 81.—
    3. * a.
    For the seventh time: C. Marium creatum septimo consulem, Quadrig. ap. Gell. 10, 1, 3.—
    b.
    Seven times (post-class.): lavit ad diem septimo aestate vel sexto: hieme secundo vel tertio, Treb. Gall. 17; Vopisc. Flor. 4.—
    II.
    In partic.: septimus casus, the instrumental, adverbial, etc. case (distinguished from the casus sextus, with prepositions), Quint. 1, 4, 26; Diom. p. 302 P.; Prisc. p. 673 ib.; Cledon. p. 1863 ib.

    Lewis & Short latin dictionary > septimus

  • 4 septimus

    septimus (septumus), a, um (septem), der siebente, locus, Cic.: mensis, Plaut.: dies, Cic.: annus, Tac.: aestas, Verg.: casus, der Ablativ als Instrumentalis, Abverbialis usw., Quint. u.a. Gramm. – septimus decimus annus, Liv., dies, Vitr.: sententia septima decima, Cic. – subst., septimo (sc. die) Idus Apriles, Colum. 11, 2, 32: septimo decimo (verst. die) Cal. Decembris, Colum. 11, 2, 88. – Adv., a) septimum, zum siebenten Male, Cic. u.a. – b) septimō, α) zum siebenten Male, Cl. Quadrig. ann. 19. fr. 82 (bei Gell. 10, 1, 3). Vopisc. Florian. 4, 1. – β) siebenmal, Treb. Poll. Gallien. 17, 4. Vopisc. Tac. 17, 1. – γ) siebentens, Cassiod. de anim. 12. – c) die septimi (septumi), Plaut. Pers. 260. – / Vulg. Nbf. setimus (wov. italien. settimo), Corp. inscr. Lat. 8, 9815 (wo setimo [sc. die] calendas Acustas [= Augustas]).

    lateinisch-deutsches > septimus

  • 5 septimus

    septimus (septumus), a, um (septem), der siebente, locus, Cic.: mensis, Plaut.: dies, Cic.: annus, Tac.: aestas, Verg.: casus, der Ablativ als Instrumentalis, Abverbialis usw., Quint. u.a. Gramm. – septimus decimus annus, Liv., dies, Vitr.: sententia septima decima, Cic. – subst., septimo (sc. die) Idus Apriles, Colum. 11, 2, 32: septimo decimo (verst. die) Cal. Decembris, Colum. 11, 2, 88. – Adv., a) septimum, zum siebenten Male, Cic. u.a. – b) septimō, α) zum siebenten Male, Cl. Quadrig. ann. 19. fr. 82 (bei Gell. 10, 1, 3). Vopisc. Florian. 4, 1. – β) siebenmal, Treb. Poll. Gallien. 17, 4. Vopisc. Tac. 17, 1. – γ) siebentens, Cassiod. de anim. 12. – c) die septimi (septumi), Plaut. Pers. 260. – Vulg. Nbf. setimus (wov. italien. settimo), Corp. inscr. Lat. 8, 9815 (wo setimo [sc. die] calendas Acustas [= Augustas]).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > septimus

  • 6 septumus

    septumus, s. septimus.

    lateinisch-deutsches > septumus

  • 7 septumus

    septumus, s. septimus.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > septumus

  • 8 septimus

    [st1]1 [-] septĭmus (septumus), a, um [septem]: septième.    - mense septumo, Plaut.: le septième mois.    - septimus decimus (septimusdecimus): dix-septième.    - sententia septima decima, Cic. Clu. 74: la dix-septième sentence [juges].    - septimus casus, Diom. 302; Prisc. 673: le septième cas [l'abl. sans prép.].    - locatif arch. septimi (septimei).    - die septimi (septimei), Plaut. Pers. 260: au septième jour (cf. die crastini, noni, quinti...). --- cf. Gell. 10, 24, 1. [st1]2 [-] Septimus, i, m.: prénom et surnom romains. --- Inscr. II Septime Sévère, empereur romain. --- Spart.
    * * *
    [st1]1 [-] septĭmus (septumus), a, um [septem]: septième.    - mense septumo, Plaut.: le septième mois.    - septimus decimus (septimusdecimus): dix-septième.    - sententia septima decima, Cic. Clu. 74: la dix-septième sentence [juges].    - septimus casus, Diom. 302; Prisc. 673: le septième cas [l'abl. sans prép.].    - locatif arch. septimi (septimei).    - die septimi (septimei), Plaut. Pers. 260: au septième jour (cf. die crastini, noni, quinti...). --- cf. Gell. 10, 24, 1. [st1]2 [-] Septimus, i, m.: prénom et surnom romains. --- Inscr. II Septime Sévère, empereur romain. --- Spart.
    * * *
        Septimus, pen. corr. Adiectiuum. Plin. Septieme.

    Dictionarium latinogallicum > septimus

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»